föstudagur, júní 24, 2005

Jæja komin aftur heim heil heilsu (engin frosin lungu) og órænd. Hinsvegar alveg barmafull af hugmyndum um komandi ár, datt í hug efni í fjöldamargar greinar, námskeið og fyrirlestra. Þannig bíðið bara lesendur góðir, nú fer þetta að verða spennandi.
Um ráðstefnuna er það að segja að hún var gríðargóð og margar spennandi rannsóknir í gangi sem fólk var að kynna. Það var auðvitað nóg um nördisma en síðan var líka mikið af fólki úr leikjaiðnaðinum sem var ábyggilega að vonast til að rannsóknarnördarnir kæmu með svarið við spurningum á við: hvernig leiki finnst stelpum skemmtilegt að spila o.s.frv. Fór einmitt á fyrirlestra um kyn og tölvuleiki sem mér fanntst mjög áhugaverðir og gott að sjá að það er fólk með viti að gera rannsóknir á þessu sem snúast ekki bara um að skipta stelpum og strákum í hópa og mæla á þeim heilann á meðan þau spila tölvuleiki og koma svo með niðurstöðu sem segir að stelpur hafi gaman af tölvuleikjum sem eru bleikir og snúast um að hugga grátandi börn því það örvaðist sýnilega mest í þeim þessi staður í heilanum sem er búið að kortleggja sem umhyggjustaðinn... bla bla.
Ég verð lika að koma því að að Vancouver er voða skemmtileg borg í fallegu umhverfi, fullt af fjöllum og sjó og skógum. Það sem stendur uppúr er hinsvegar að þar eru sushi staðir á hverju horni og ég borðaði á mig gat af sushi á hverjum degi. Ég verð að viðurkenna að það gladdi mig næstum meira en ráðstefnan (ekki segja neinum því það er mjög óakademískt að segja svona)

bless kex

spider-woman

ps Helga! ég vil bara láta þig vita að Ása og Jozeph voru í góðu yfirlæti hjá foreldrum mínum á meðan ég var í burtu þannig þau fengu nóg af heimaelduðum mat!! Hnuss... verið að vega að stolti manns sem húsmóður með að gefa í skyn að fjölskyldan gangi bara sjálfala meðan kona bregður sér af bæ. Og af því tilefni langar mig að þakka mömmu og pabba fyrir komuna og fyrir pössunina ;)

miðvikudagur, júní 15, 2005

Bless bless í bili, er farin til Kanada (eins og Elías) á ráðstefnu með leikjarannsóknafólki.

spider-woman

laugardagur, júní 11, 2005

'Í dag, laugardaginn 11. júní, fer nýr þáttur í loftið á Bylgjunni, Gleðifréttir frá Gleðistofu Íslands. Þættinum stjórna þrír af okkar ástsælustu grínleikurum, Laddi, Gísli Rúnar og Jörundur Guðmundsson. Gísli Rúnar segir að þátturinn verði eins og spegilmynd af dagskrá í útvarpi og sjónvarpi að undanskildu öllu venjulegu pólitísku dægurþrasi.' (mbl.is, 11.06.2005)

Verst að missa af þessu.... eða þannig.

spider-woman

laugardagur, júní 04, 2005

'More moral panics will be generated and other, as yet nameless, folk devils will be created...our society as presently structured will continue to generate problems for some of its members... and then condemn whatever solution these groups find.'
(Cohen, 2002)

Eitt orð sem er voða vinsælt í Bretlandi í dag. Það er orðið “Yob” sem þýðir dólgur. Annað orðasamband sem mér finnst líka eiga vel við er “moral panic” sem við gætum þýtt sem siðferðislegt óðagot. Öll þessi orð eiga vel saman því með því að tönnlast í sífellu á því að dólgar og dólgamenning (yob culture) sé að tröllríða bæjum og borgum hérna í Bretlandi hefur stjórnmálamönnum, sérstaklega Tony Blair tekist að skapa “siðferðislegt óðagot” sem er vel til þess fallið að beina athyglinni frá öðrum málum sem hann vill ekki ræða, t.d. vanda heilbrigðiskerfisins og stríðið í Írak. Þetta hentar líka fjölmiðlum vel því ekkert virðist selja betur en “siðferðislegt óðagot”. Fjölmiðlum tekst síðan að selja tugi frétta af dólgslátum og hræða smásálirnar sem síðan dýrka og dá Tony Blair fyrir að vera svona duglegur að berjast gegn þessum óþjóalýð og munu án efa kjósa hans menn næsta kjörtímabil.

Þetta óðagot í kringum “yob culture” hefur m.a. leitt til þess að verslunarmiðstöð nokkur í Kent hefur bannað hettupeysur og derhúfur innan dyra miðstöðvarinnar en þessi (höfuð)fatnaður þykir einkenna dólga og annan lýð. Þetta sýnir augljóslega hversu óljósar hugmyndir fólk hefur um þennan tilteknar hóp og þess vegna bregður á það ráð að grípa til staðalímynda til að skilgreina meðlimi hans. “Yobs” eru ekki fyrsti hópurinn sem hefur verið gerður að “folk devils” því hippar, pönkarar, innflytjendur, rave-arar, dauðarokkarar o.fl. hafa allir verið taldir álíka “hættulegir hópar”.

Þessir hópar eiga það sameiginlegt að vera byggðir á staðalímyndum, sem eru oftast tengdar útliti á einhvern hátt: klæðaburði, litarhætti eða hárgreiðslu. Þannig tekst stjórnmálamönnum og fjölmiðlafólki að henda saman í hóp fólki sem, ef það yrði sjálft spurt, myndi ekki telja sig eiga neitt sameiginlegt. Ég leyfi mér að fullyrða að Jim Morrison og Pabbi minn myndu ekki telja sig vera meðlimir í sama hóp þrátt fyrir að hafa verið með sítt hár og átt útvíðar buxur á sínum tíma. Eins held ég að ég og kona sem hefur flutt hingað til Bretlands frá Sómalíu eigum fátt sameiginlegt þrátt fyrir að vera báðar innflytjendur.

Þetta gerir það að verkum að þessir hópar eru tiltölulega valdalausir, þeir eiga sér ekki talsmenn, hafa ekki aðgang að fjölmiðlum og eiga þess vegna erfitt með að svara fyrir sig. Þetta gerir þá að eðal skotmörkum því enginn mun hrekja þær staðhæfingar að þessir hópar séu til og hægt er að nota þá út í hið endalausa til að selja lýðnum hræðslusögur, til hafa af honum peninga og eins til að hann kjósi rétt og styðji yfirvaldið í einu og öllu. Peningar og vald í einum pakka – “what more could you ask for?!”

References
Cohen, S. (2002) Folk Devils and Moral Panics: The creation of the Mods and Rockers. (3d ed.) London: Routledge


spider-woman